2 mei 2020 | 3 reacties
Vrijdag 1 mei vroeg in de middag overleed in het Stadsklooster onze medebroeder Frans Lieshout (85). Half november 2019 verhuisde hij naar ons toe, wetende dat hij ongeneeslijk ziek was.
We zijn dankbaar voor het rijke leven van Frans. Na zijn studies en opleiding tot franciscaan en priester vertrok hij in april 1963 naar Papoea. Daar werkte hij 56 jaar als pastor, rector van de onderwijzersopleiding, docent aan de theologieopleiding, deken, o.a. in Jayapura, in Bidogei, Biak. Vele jaren was hij in de Baliemvallei, verdiepte zich daar intens in de taal en de cultuur. In 1986 werd hij Indonesiër. Nadat hij in 2007 in Biak met pensioen was gegaan, keerde hij terug naar zijn geliefde Baliem. Hij kreeg volop tijd om zich verder te verdiepen in hun cultuur en taal. Dat leidde tot verschillende publicaties. In oktober 2019 nam hij daar met pijn in het hart afscheid en keerde gedwongen door ziekte terug naar Nederland. In interviews in drie dagbladen kwam hij nog op indrukwekkende wijze op voor de positie van de Papoea’s in Indonesië. Daar lag zijn hart ook al woonde hij bij ons in de communiteit in Amsterdam.
Met Frans verliezen we een zeer gewaardeerde en geïnteresseerde huisgenoot, die met zijn bescheiden en innemende karakter al die jaren de banden met zijn familie onderhouden heeft.
In vertrouwen op de Heer geven wij hem uit handen. De uitvaartdienst zal in besloten kring op vrijdag 8 mei om 11.00 uur plaatsvinden op kerkhof Sint Barbara in Amsterdam, alwaar Frans bij zijn broeders begraven wordt. Op een later tijdstip zal een herdenkingsdienst gehouden worden.
gisteren heb ik een uitgebreide mail gestuurd om jullie te condoleren en herinneringen op te halen aan Frans tijdens ons verblijf op Papua. Opeens was de tekst verdwenen. In ieder geval hoop ik dat jullie mooi afscheid van hem hebben genomen en hij is nu al in de bovenste regionen van de hemel aangekomen onder muziek van zijn geliefde Papua’s
Goedenmorgen, In het ND las ik over pater Frans Lieshout, Ik was daar zo door geraakt, dat ik hem een briefje heb geschreven. Ik kreeg tot mijn verrassing ook een reactie van hem. Daarna heb ik hem nog een keer geschreven. Zomaar, omdat ik wist dat hij heel ernstig ziek was. Die brief schreef ik toen hij al ovetrleden was, maar daar was mij toen nog niets van bekend. Pas vandaag las ik dat. Door het artikel in de ND heb ik hem toch nog een beetje leren kennen. Hartelijke groet en meelevende groet.
Ik las een klein berichtje van zijn overlijden in de krant. Zijn naam is me bekend uit mijn katholieke verleden in Brabant. LaVerna is mij sinds een paar jaren bekend omdat ik daar een paar keer een lezing mocht verzorgen. Twee werelden die samen kwamen in een krantenknipsel dat nog op mijn bureau ligt. Het was een moment om stil te staan.
Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Alle velden zijn verplicht.
Copyright 2020 La Verna - Ontwerp: Tineke Hoogenboom - Website: Webcreationz
top